گُلِ یاس
در صحن چمن، من بنشاندم گل یاسی
تا پرت کند از همگان، هوش و حواسی!
این رایحه اینبار شود؛ پیک پیامم
تا مستی آن باز شود راه خلاصی!
ای باد صبا! معرکه گیری چکنی تو؟!
باید که هلاکت بکند حکم قصاصی
تو محرم راز همه عشاق جهانی
لیک از تو نماند بسلامت "گل یاسی"!
از روز ازل کعبه ما گلشن و باغ است
ای گل! دل من با تو شده سرکش و عاصی.
درباره این سایت